ze rijmt zich in het dichtershart
in klanken, woorden
van een opgeslagen lente
de bloeiende dagen van weleer
nemen immers geen keereen vogel zingt zondagstonen
naar het raamkozijn
hoe mooi kan toch het lied
de kamer binnendringen
brengt passie, tot het schrijven
van een eigen poëtische wijs
en zie een klein glimpje
kleurt goud in het wolkengrijs
*opgedragen aan Neballat
18 maart 2012
 |
| Foto Hilly Nicolay |
ook hier ben ik er stil van hilly...:-)
BeantwoordenVerwijderennogmaals dank!
gr
Hoor de klanken tussen de prille blaadjes,
Verwijderenonder de kruin van de eik van Neballat.
Geniet een mooie lente!
Deze zuivere zondagsklanken mogen elke morgen de dag kleuren.
BeantwoordenVerwijderenDank voor je goud in het wolkengrijs! Prachtig!
Hartelijke groet van Coby