een meisje
van weinig woorden
ziet een bleke zon in de herfst
zet wat stappen, staat stil bij
ziet een bleke zon in de herfst
zet wat stappen, staat stil bij
hoe een
blad glanst of sterft
de
waaierwind blaast
en raast zo
zijn eigen taal
een duif koert
zijn verhaal
in
kruinen van de bomen
het gedachterijke
kind
leeft
haar kijkdoosdromen
knuistjesstevig
sprokkelt ze
cadeautjes
van het jaargetij
een nazomerzondag
ging voorbij
maar het
geluk leeft door
het
meisje van weinig woorden
lacht en
leeft in mij….
© Hilly
Nicolay
28
september 2015
 |
| Foto H Tolboom |
