letter voor letter laten
vloeien
op onberispelijke vellen
zou het wel wat
voorstellen…
of
zijn het enkel maar zinnen
woorden gelouterd aan
liefde
melancholisch, schetsend opgebouwd
veranderlijk, maar toch
vertrouwd
zou het ergens blijven
hangen
als hersenspinsels in een
hoofd
misschien als billijk
handschrift
een herkenbare
levensdrift…
kon ik mijn bestaan pennen
gelijk een geliefde auteur
mij van begin tot einde
fascineert
raakt men dan geïnteresseerd…
och denk ik, och,
misschien
als je het gewoon probeert
*dagboeknotitie bij de
verjaardag*
© Hilly Nicolay
21 augustus 2018