14 december 2017

TUSSENRUIMTE

niets is echt zeker
het leven kan soms tornen

rafelig wordt de zelfkant
een wirwar van draden

steken worden vastgehecht
als een te strakke lijn

maar och, toch verkeer
ik vaak in soepelheid

lijkt het alsof ik ben
omhuld met zijde

dan spin ik garen
daarmee verstel ik

elke scheur die me belet
mezelf te zijn…

© Hilly Nicolay
14 december 2017
  
Foto: H Tolboom

24 november 2017

MEDICIJN

     
ik zie het bollende zeil
als een leven van vrijheid
niets dat nog meer jaagt
enkel de spelende wind

een streepje zilver legt zich
over mijn rozige wangen
glanzend de vreugde
die ik op het water hervind

de zere plek verstrooit zich
geleidelijk als een luchtbel
die de zeeboezem verlaat
ogen voor verstoring blind

wolken drijven weg
een gouden bal schijnt
verrassend als een zondag
ik zoek niet meer, ik vind


© Hilly Nicolay
24 november 2017
                                  












Eigen foto







12 november 2017

AFLOOP

Gedicht uit mijn nieuwe bundel:

in vogeltaal vind jij
Gods scheppingsverhaal

je hebt enkel het gevoel
zelf dan te moeten zwijgen

tussen de laurierstruiken
vind je de natuur op z’n best

gebroken schalen van eitjes
in een oud vertrouwd nest

bollebozenveertjes zien
op een krasse berkentak

een pak van je hart
immers het leven zelf…
-
luister, luister
in je laatste dagen

hoe elk vogeltje jou
over de leegte kan dragen

© Hilly Nicolay

Foto cover van de merel: H Tolboom

1 november 2017

ZIELSRUST

                                                                  Foto: H Tolboom

Zielsrust

ik lief de stilte
rond woorden gelegd
waarin juist
zoveel wordt gezegd

ik lief de stilte
rond een gedicht
waarin juist
verademing wordt belicht

© Hilly Nicolay
1 november 2017

24 oktober 2017

SAMEN, DUIZENDEN UREN

                                                    Foto: H Tolboom

samen zeilen
op de boot van het licht
niets dan het blauwe water
gouden horizon in het zicht

samen winnen
van de spelende nijvere wind
jou en mijn krachten samen
gebundelde zonnestralen aan een lint

samen op weg gaan
alsof we het leven nog kunnen sturen
elke schipbreuk kunnen weerstaan
grenzeloos, jij en ik en duizenden uren

samen…

© Hilly Nicolay
24 oktober 2017

21 oktober 2017

EENZAAM GEVOEL 2

                                                                              Foto: H Tolboom
                                                                        
(voor jou)

het zit in je
een onbeduidend gevoel

diep weggestopt
voor het gezelschap

maar misschien,
misschien durf je morgen

in die grote kring
waar druk wordt gepraat

wel iets meer van jezelf
te laten zien en horen

bevrijdt een diepe zucht
jou uit de geslotenheid

laat je je door niets
of niemand nog verstoren


© Hilly Nicolay
21 oktober 2017


Eenzaamheid kan tijdelijk zijn.
 Bijvoorbeeld in bepaalde situaties. 
In een grote groep kun je "ondersneeuwen". 
Vaak valt dit niet of nauwelijks op.


17 oktober 2017

EENZAAM GEVOEL

                                                                      Foto: H Tolboom 

(voor jou)

het zit in je
een teruggetrokkenheid

stilletjes verborgen
voor de buitenwereld

och misschien,
misschien weet je morgen

in dat volle vertrek
met keuvelende mensen

wel boven het gewemel
het gedruis uit te stijgen

draag je het hart
wat meer op de tong

zal je niet meer aarzelen
of onderschat zwijgen


© Hilly Nicolay
17 oktober 2017

  

10 oktober 2017

MIJN LIEFSTE LIEF


Foto: H Tolboom












als de herfst
zijn intrede doet
mijn liefste lief
mag ik dan als de lente
in je blijven bloeien
vlammend als goud
zoals de kleurende linden

als de nachten
het koude in zich dragen
mijn liefste lief
mag ik dan als de late vlinder
vleugellicht om je heen zweven
in haar zul je mijn omringende
warmte en zachtheid vinden

© Hilly Nicolay
*Gedicht uit september 2008*

 (Destijds voorgedragen in het
romantisch radioprogramma:"De nachtzoen")


                                                              
                                                           

30 september 2017

IN OGENSCHOUW

                                                                                     Foto: H Tolboom
zo laat het licht nog
een avondzonnestraal

de wind op de vlucht
na een dag van wanorde

het lijkt alsof een kranige eik
een buiging naar de aarde maakt

‘zo, deze storm heeft mijn
waardigheid niet geraakt’
 -
 ik ontrafel doordacht
mijn eigen onstuimigheid

in deze verademing lijkt
het leven transparant

och, hoe onschendbaar
hoe vurig is de wilskracht…

hoe groot is mijn invloed
op het leven dat me nog wacht…

 © Hilly Nicolay
30 september 2017

11 september 2017

WENS

och, kon ik spelen
spelen op een klarinet

het hardhout warm
rustend in mijn hand
mijn adem trillend
zangerig langs het riet

och, kon ik spelen
spelen op een klarinet

gelijk een goudvink
zijn toonverhoging
aan het einde van
een liedje zet

och, kon ik spelen
spelen op een klarinet

ik kan enkel klanken
laten dansen uit mijn pen
versregels hoog en laag
dagelijks op schrift gezet
-
maar och, kon ik spelen
spelen op een klarinet…
  
© Hilly Nicolay

* Uit mijn nieuwe bundel:


Foto cover: H Tolboom 

30 augustus 2017

HEILZAAM

                                                                                       Foto: H Tolboom
                                                                            
het oostelijk licht toont
zich als een prelude

tekent vergulde sporen
in het verreikende dal

ik draag de verademing
als een begroetende droom

teer nog rusten bloemknoppen
op mijn uitgestoken hand

ik zou ze willen strooien
op een vruchtbare aarde

zodat ze kunnen bloeien tot
een onvergetelijke bloementijd

wat meer nog zou ik kunnen
ook maar durven vragen

dan dat het duister niets
van de kleuren zal vervagen


© Hilly Nicolay
30 augustus 2017


  

26 augustus 2017

BRAAM (haiku)

                                                                                          Foto: H Tolboom

Smikkelen

de zon deelt warmte
zoetsappige energie
ik gris handenvol

© Hilly Nicolay
26 augustus 2017

9 augustus 2017

WEERKLANK

                                                                                             Foto: H Tolboom

Voor merel (Micheline)
  
de merel kleurt
het groengewas

zingt een lied
klanken onvervalst

een krachtige melodie
door de zwakke wind

weelderige bloemen wiegelen
strooien hun zaden uit

de akker vangt
het als een helen op

het licht is mooier
zweeft over de dag

vurig brandt de zon
haar rode tinten

door hartje zomer
voor een stille dromer

© Hilly Nicolay
9 augustus 2017



1 augustus 2017

GROOTHARTIG


                                                                                                      Foto: H Tolboom
ze waren er
de bonte bloemen
luisterrijk in een
mysterieuze nevel
warme harten
heilzame blaadjes
als lichten
in de schaduwtijd

droegen glansloze
broze vlindervleugels
naar de zoete nectar
een keur van vruchten

ze waren er
als een fleurig boeket
met zorg heb ik ze
in een vaas gezet


© Hilly Nicolay
1 augustus 2017


20 juli 2017

WIJZE

                                                                                                                     Foto: H Tolboom

ik hoor weer het
wiegelied van een vogel

wil meegaan
op de juichende tonen

de echo bij me dragen
diep van binnen

als een tere wens
op mijn lippen leggen

doodstil zijn
nog één keer tranen

-

morgen, ja, morgen
zal ik warmte schrijven

spreid ik het licht
over de schaduwtijd

kleur een nieuwe dag
over de langdradige wond

mijn voeten huppelen
wederom op vaste grond


© Hilly Nicolay
20 juli 2017

13 juli 2017

WEL EN WEE

te voet dwalen
stormen soms rondom

ogen open
het leven opnieuw vinden

de verleiding aangaan
uit de schuilplaats geraken

sussend het ritme vinden
bemoedigd door het hemellicht

niet verslappen
immers een bloem leeft op

wanneer de neerslag haar
wortel hoopvol voedt

een zucht
niets over het hoofd zien

toch misschien
net als voordien…

© Hilly Nicolay
13 juli 2017
 
Foto: H Tolboom

5 juli 2017

VEERKRACHT

                                                                                                    Foto: H Tolboom


mijn zomer
anders, mooier

mens
veel meer mens

lichaam vol leven
zingend hart

als een vogel
gevoed door licht

alles zien
alles horen

zuiver als de poel
met spiegelwolken

wiegende rietstengels
bestendig in de storm

anders
veel meer mens

gunnende fraaiheid
onschatbare tijd

© Hilly Nicolay
5 juli 2017



3 juli 2017

DOORSNEE

                                                                                                          Foto: H tolboom

de hemel huilt 
tranen met tuiten
tuinvogels fluiten
bij dit verkwikkend bad

waterdruppels glanzen
op een gevallen blad
de wind wakkert aan
en neuriet wat

stilletjes wat verlaten
op een droge plek
in een streepje zonlicht
schuilt een kat

-

zo welkom
dit iets in het niets
ervaren dat dit het is
wat ik zo lief had

© Hilly Nicolay
3 juli 2017

27 juni 2017

AANZIJN

niet meer snellen
ook niet stilstaan

mogen doorgaan
het is nog geen tijd

er wonen liedjes
in mijn hoofd

ik leg ze aan de dag
wil ze niet kwijt

en ik weet

het leven zelf zal me
ook zonder vragen

wel over de leegte
elk kwetsuur dragen


© Hilly Nicolay
27 juni 2017
                                     
       Foto: H Tolboom

16 juni 2017

IN HET OOG...

                                         








Foto: H Tolboom




hoe groot is het verschil
tussen twijfels en keuzes...

stappen ik heb ze
ooit gemaakt
betamelijk en voldaan

tussen de tweestrijd
dikwijls weer
mezelf betrappen

op matte vlakken
tussen het groen
glanzend tapijt


maar nu…


meer dan ooit
schuilt het verlangen
in mijn hart

op verhaal te komen
de weldaad te voelen
ontwaken te midden

van al wat me lief is
rechtuit en af en toe
simpelweg dromen

  
© Hilly Nicolay
16 juni 2017

11 juni 2017

WELZIJN

                                                                        Foto: H Tolboom


















gisteren
ik laat haar liggen
bij de twijfel

vandaag bepaalt
de dynamiek
mijn gang

schoon als het
vrijgevig daglicht
zich vertoont

zoek ik de bron
dat wat het leven
tot waarde kroont

© Hilly Nicolay
11 juni 2017