een ekster tettert een lied
schemerschimmige klanken
cirkelen als een notenslinger
bereiken de leeglopende straten
een enkeling doolt daar verlaten
net als ik…
in diepe
gedachten
leid ik mezelf
naar het pleinik wil mijmeren bij de lichtbron
gewoon wat zitten peinzen
op de koele steencirkel
rond de fonkelfontein
twijfels passeren gelijk de wind
ik dicht er mezelf een vers
van een nieuwe morgen
ruimte, kansen en zomerzin
maar weet,
de herfst staat in de wacht
er komt een
slapeloze nacht
waarin ik
geen antwoord vindenkel muizenissen…
© Hilly Nicolay
23 september 2013
Foto H Tolboom |