een ekster tettert een lied
schemerschimmige klanken
cirkelen als een notenslinger
bereiken de leeglopende straten
een enkeling doolt daar verlaten
net als ik…
in diepe
gedachten
leid ik mezelf
naar het pleinik wil mijmeren bij de lichtbron
gewoon wat zitten peinzen
op de koele steencirkel
rond de fonkelfontein
twijfels passeren gelijk de wind
ik dicht er mezelf een vers
van een nieuwe morgen
ruimte, kansen en zomerzin
maar weet,
de herfst staat in de wacht
er komt een
slapeloze nacht
waarin ik
geen antwoord vindenkel muizenissen…
© Hilly Nicolay
23 september 2013
 |
| Foto H Tolboom |
Alweer zo'n ontroerend gedicht Hilly met prachtige beelden erin verweven zoals die klanken cirkelend als een notenslinger... schitterend! Ik zat even naast je op die steencirkel en genoot bij de fonkelfontein van wat je schreef. Zo levensecht is dit.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet van Coby.
Wat mooi Coby dat je even naast me zat en genoot.
VerwijderenIk ben heel blij met deze mooie reactie, dankjewel.
Hartelijke groet van mij<
Hilly
ah een echte Hilly:) hoe mooi je, toch niet echt dreigende..., de slapeloze nacht aankondigt hier!!
BeantwoordenVerwijderenchapeau, heel beeldend getekend!:)
Leuk, 'een echte Hilly' :)
VerwijderenDank voor de fijne reactie, ik ben er blij mee.
Een herfstgroet,
Hilly
heel herkenbaar ... ik zie mezelf op het plein aan de fontein
BeantwoordenVerwijderenMicheline, leuk dat je kwam lezen op mijn blog.
VerwijderenFijn jouw reactie, dankjewel.
Groetjes,
Hilly