Foto: H Tolboom |
vele
keren
ga ik
vroeg uit de veren
om te
wandelen langs
weelderige
bospaden
daar ben
ik kind
met een
verborgen spel
ik leef
dan in fantasie
ongelofelijk
wat ik zie
een boom
wordt mens
met ogen,
neus en haren
in dit
sprookjesparadijs
met zijn
hemelse geuren
een
specht oefent subiet
op een
kloppend lied
het mos
sprankelt sterretjes
feestelijk
in warm groen
rode
stippen zwammen
in een
heksenkring
wortelvoetjes
zuigen zich vast
klimmen
op een bast
elfjes
zitten op een bankje
een stem
zegt dat ik plaats mag nemen
een
magische voorstelling
voltrekt
zich in de openlucht
de kikker
ontwaakt in de poel
kwaakt
vol passie en gevoel
zichzelf
tot koning
hier voel
ik mij even
een roze
schoentjesprinses
met een
gouden bal
-
in het
rijk der verzinsels
vergeet
ik al mijn hersenspinsels
de
spinnenwebdraden
ontrafelen
zich van mijn vel
ik lach
zachtjes om mezelf
ben ik
een dwaas…
© Hilly
Nicolay
Mijn bijdrage voor de 21e Willem Wilmink dichtwedstrijd van afgelopen zondag.
‘een stem zegt dat ik plaats mag nemen’ is de zin die Anne
Broeksma bedacht
voor deze wedstrijd en moest er letterlijk en
ongewijzigd in voor komen.