25 mei 2014

GEAARD

ooit waren er vogels
mijn vader hoorde
vernam het als hoop
als een verwachten
het lied door de dag

ooit waren er bloemen
mijn vader zag
de aaiende vlinder
op het hartje rusten
ik zag zijn lach

ooit was er mei
was er verwondering
om de wulp in de wei
het handje
in een hand gelegd


nu is er leegte
ondanks…
dan heb ik niets
teveel gezegd…

© Hilly Nicolay
25 mei 2014


Foto H  Tolboom

ZO POESLIEF

Milly

haar pootjes dansen
op het parket
fluwelenkussentjes
raken het oppervlak net

rinkelbelletje verklikt
haar gaan en staan
poeslief geeft ze kopjes
zo krijgt ze veel gedaan

ze spint muizenissen
over blikjes tonijn
en o, een zachte schoot
dat slaapt zo fijn

onze Milly
vol geriefelijkheid
ik wens een gouden kroon
voor deze schattige majesteit

© Hilly Nicolay
25 mei 2014

Milly-  eigen foto

7 mei 2014

ER IS IETS...

de deemster schrijft het verhaal
rust legt zich op een vervlogen dag
tijd waarin alles voorhanden was
maar ook niets
het hart zocht naar iets…

naar het befaamde lied
toewijding van een verenpracht
ik hoorde enkel een kraai
ze scherpte wat in haar nest:

“Blijf jij maar ver van mij vandaan”

straks komt de nacht
zullen de bomen zwijgen
enkel de wind spreekt
in zijn bekende ritseltaal

misschien…

zal mij de maan verschijnen
het licht waar ik zo van houd
wordt mijn ster opnieuw geboren
dan is er toch niets verloren…


© Hilly Nicolay
7 mei 2014

Foto H Tolboom

VOEL, ZIE

(voor Marleen en Snorri)

de zon, het licht
raakt mijn gezicht
ik knijp mijn ogen toe
val in gedachten
en hoor het lied

van jou, van mij
van ons allebei

soms
in verloren nachten
zoek ik op de tast
ik laat je niet gaan
houd je beeld vast

ik, jij
wij allebei

© Hilly Nicolay
6 mei 2014