ooit
waren er vogels
mijn
vader hoorde
vernam
het als hoop
als een
verwachten
het lied
door de dag
ooit
waren er bloemen
mijn
vader zag
de aaiende
vlinder
op het
hartje rusten
ik zag
zijn lach
ooit was
er mei
was er
verwondering
om de wulp
in de wei
het
handje
in een
hand gelegd
nu is er
leegte
ondanks…
dan heb
ik niets
teveel gezegd…
© Hilly
Nicolay
25 mei
2014
 |
| Foto H Tolboom |
ah hoe teder je je verlies schildert hier Hilly, ja het was eenmaal, dat allemaal... en het zal blijven... ! als herinnering, een mooie herinnering!
BeantwoordenVerwijderenfraai!!
Fijn dat je er was en ja dat wat je schrijft...het is zo...
VerwijderenDankjewel.
Groet,
Hilly
ik hoop dat herinneringen de leegte met een goed gevoel mogen verwarmen ... het blijft moeilijk ik weet het ...
BeantwoordenVerwijderenMicheline,
VerwijderenDe herinneringen blijven...
Herinneringen die tegelijkertijd ook gemis geven...
Fijn dat je er was.
Lieve groet,
Hilly
Mooi Hilly. Ik ervaar precies hetzelfde met mijn vader. De vogel, de natuur, het handje - de bijna verloren vriendschap. Straks de leegte.
BeantwoordenVerwijderenTino,
BeantwoordenVerwijderenEr blijft een schat aan herinneringen...
Fijn jouw reactie, dankjewel.
Groet,
Hilly