BLACKBIRD (haiku)

PRETTIGE KERSTDAGEN

Verbinding

Foto H Tolboom

PLOVI, PLOVI

een visser vaart uit

ver van het land

in een wrakkig bootje

zijn hart draagt liefde mee

op de grote dobberzee

het water, water,

zee zo diep kleurt

als de ogen van Anka

blauw, zo blauw

zijn wonderschone vrouw 

-

“bootje, bootje

breng mij veilig

naar de haven

met mijn vissenmand

naar het thuisland”

© Hilly Nicolay

5 december 2016

* Naar een Dalmatisch volksliedje*

 

Foto: H Tolboom

BLIKVELD

het is mij om het even

of het pad stokt

een muur breed en lang

ik zal hem breken

te lang, te vaak

al uitgeweken

zonder obstakels

kies ik de vele kleuren

de weelderige bladeren

zet mijn stappen merkbaar

mijn natuurlijke gang

zal tot leven komen

in de werkelijkheid

heb ik mijn eigen dromen

© Hilly Nicolay

20 november 2016

 

Foto: H Tolboom

UITVOGELEN

hoe ervaar ik nu dat stille

in het kwetsbare brons

het druppelt melancholie

laat zich als een glasbel

in wat woorden pakken

spat uiteen op schriele takken

het gezwam rond stammen

en op het oude bankje

ontnemen me voor even

mijn mengelmoes van zorgen

ik weet me te herpakken

want ik zie hoe de vogel

op de bodem voedsel zoekt

voor de dag van morgen

© Hilly Nicolay

14 november 2016

 

Foto: H Tolboom

BLAUWBORST

als ik aandachtig

naar zijn ogen kijk

zie ik een glans

hij leeft, hij geeft

zijn klanken uit

een hemelsblauwe borst

zo vind ik in hem

de verwondering

een wezen van

de scheppende vorst

© Hilly Nicolay

31 oktober 2016

Foto: H Tolboom

VLEERMUIS (HAIKU)

Foto: H Tolboom

insectenjager

vertoning kunst en vliegwerk

in zomerschemer

© Hilly Nicolay

STIJFHOOFDIG

hoor ik wel thuis

op de grenzeloze akker

die ik mezelf toedicht

is mijn blik, mijn aard

wel zo gerijpt om te oogsten

van het vers gezaaide koren…

of

zingt de straffe wind

een ander riedeltje voor mij

ben ik ongevoelig geworden

voor de wijze vinger

en wast de regen nu

mijn stijfkoppige oren…

© Hilly Nicolay

14 oktober 2016

* Een dagboeknotitie 

Foto: H Tolboom

RUSTPLAATS

de steen zwijgt

in het grijze grind

twee namen

een levensloop samen

zandkorrels door

de wind gebracht

schuren de letters

matteren de glans

strak geharkte perken

vragen aandacht

maar och,

het kan me niet bekoren

ik voel me als het musje

tussen het madeliefjesgras

toch wat verloren…

© Hilly Nicolay

25 september 2014

 

Foto: H Tolboom

VERKWIKKEND

zee

hoe je speelt

met mijn zintuigen

dromen tot leven wekt

toefjes balsem

vleiend schikt op

mijn moegestreden hoofd

vurigheid van de horizon

als een rode blos legt

op mijn matte wangen

meeuwen rond laat vleugelen

ze mijn fantasie laat dragen

mijn oprecht verlangen

zee

hoe je speelt

het water laat tieren

schelpen reikt aan een kind

het tegendraadse leven

laat varen, zodat het

een juiste koers vindt

© Hilly Nicolay

5 september 2016

 

Foto: H Tolboom

  

ALS KAT EN HOND (haiku's)

  

snorharen trillen

kopje spint muizenissen

ze braakt haarballen

dropneus snurkt liedjes

kwispelstaartend op de maat

deuntje in droomland

© Hilly Nicolay

5 september 2016

Eigen foto

ELEMENTEN VINDEN ELKAAR

de zee, het zand, het strand
een hand in een hand
schoenen rusten voor even
voeten voelen het natuurlijke leven

de wind blaast, raast in parelschelpen
eb en vloed spelen een spel
er is geen verliezer, geen winnaar
elementen vinden elkaar

rust schrijft het verhaal van de dag
in een gloed aan de horizon
letters dansen aan een vliegertouw
als dit eens immer zo blijven zou...


© Hilly Nicolay

    Uit 2014

Foto H Tolboom

WEET JE NOG...

toen de wind

zo heel zacht

op je huid

niets dan

een zongordijn 

voor de wereld

zoveel meer

dan verliezen

en de stille pijn

het gras fris

groener dan ooit

zienderogen sprookje

weet je nog…

toen in onze gaard

het hemelse geluid

die vogeltoverfluit…

© Hilly Nicolay

17 juli 2016

Foto : H Tolboom

ONVERBLOEMD

rond de volle maan

las ik mijn dichtverzen

schrijfletters uit mijn

diepe innerlijke lagen

in ogenblikken van verstaan

zag ik dezelfde vragen

het muurbloempje

bloeide nog wat verder open

de wereld stond een beetje stil

waar benen doorlopend trilden

het ingetogen middelpunt

in een bijna schuchtere nacht

heeft links en rechts

wat lichtvoetigheid gebracht

* Dagboeknotitie uit 2014 *

© Hilly Nicolay

30 juni 2016

 

Foto H Tolboom

AFVRAGEN

(pa)

toen

zag ik het droeve

door uw dagen

het zware slepen

van uw voetstappen

op het spoor

het broze levenspad

het benarde worstelen

eindeloze tobben

ik zag, luisterde

wat kon u nog vragen…

wat bleef er

van uw bewondering

over de vrije natuur

de zonbeschenen bomen

van dauwdruppels

op het ontwakende veld

spiegelend water

een glanzende verentooi

--

waarheid is

een vogel

hoort niet in een kooi

© Hilly Nicolay

17 juni 2016

 

Foto H Tolboom

BENADEREN

ergens wachten woorden

die ik zal schrijven

misschien uitspreken

er is een zucht

het duizelt van binnen

waar te beginnen…

ik voel me als de specht

die hamert op een boom

door bijna onwrikbaar hout

--

waar is jouw zomergeluk

de schikking van bloemen

tot een gracieus boeket

wat ging er toch fout…

© Hilly Nicolay

29 mei 2016

Foto H Tolboom

WILD ZWIJNTJE (haiku)

oefening baart kunst

streepje voor streepje rollen

in een modderpoel

© Hilly Nicolay

26 mei 2016

Foto: H Tolboom

TOEVLUCHT

een vogel

zoekt het ochtendlicht

wil zingen in de weemoed

van het sterven

de vruchtbare bloesem

waait uit de bomen

zo graag…

een wens dromen

kom maar landen

op mijn handen

ik stop mijn adem

in een fluister

en luister

naar jouw laatste lied…

© Hilly Nicolay

12 mei 2016

Foto: H Tolboom

SLOTSTUK

nevel dekt de aarde toe

in flinterdunne lagen

vogels zwijgen

op een tak vol dromen

de dag sluit zich met

een fabelachtige stilte

kon ik dit omhelzen

eender zijn

in die

verademing komen…

© Hilly Nicolay

24 april 2016

Foto H  Tolboom

OPSTANDING

wachten

rond de stilte

op het leven

een moment

willen horen

willen zien

dat de dood

uit de doeken

wegdrijft

versagen…

vragen…

nee…

een gewiekst

kostelijk vogeltje

versiert een steen

verwachting

verzoening

puur geluk

schikt zich

om hem heen

© Hilly Nicolay

31 maart 2016

Foto H Tolboom

IK WILDE DICHTEN

de stilte begrijpen

met mijn vingers tasten

om de schors van

een krachtige boom

letters nestelen

bekorende woorden

pennen als milde poëzie

soezen in een dagdroom

duizelen van rijke

ontluikende bloesems

spikkeleieren bewonderen

in een liefdesnest

ik wilde dichten

maar…

er is

raadselachtig gekras

veert op en voegt zich

driftig tussen de rest

wieken klapperen

winterse akkoorden

waar blijf ik met mijn

bloemrijke woorden…

wat moeten we toch

met al die vogels

die de betovering verbreken

van een loflied in het voorjaar…

ik wilde dichten

maar

ze zijn hier…

ze zijn daar…

och, kon ik vliegen…

© Hilly Nicolay

-Mijn bijdrage voor de 20e Willem Wilmink dichtwedstrijd afgelopen zondagmiddag.

wat moeten we toch met al die vogels

is de zin die Ellen Deckwitz bedacht heeft voor deze wedstrijd en moest er letterlijk en ongewijzigd in voor komen-

WENDING

zoals een boom

vergeet hoe hij

de winter heeft gedragen

raak jij langzaam

in mijn vergetelheid

vliegt de tijd

ik zet mijn

stappen voorzichtig

op de rust van nu

zie hoe de boom

vogels lokt

op zijn uitlopend hout

hoopvol, vertrouwd

beleef ik het

prille voorjaarsgroen

ver van toen…

© Hilly Nicolay

13 maart 2016

Foto H Tolboom

LENTEAANHEF

het water spiegelt

de zon ontvlamt zich

vogels negeren de rust

zijn niet te stillen

klanken doen het

ligusterblad trillen

ik kom

tot lente-ideeën

narcissen knikken

hun bol vol kleuren

de eerste hyacint

probeert te geuren

laagjes ijs schetsen de

nog aanwezige wintertijd

wat is toch het geheim

van deze zaligheid…

© Hilly Nicolay

29 februari 2016

-Schrikkeldag, een mooie zonnige dag

op de grens van winter en het vroege voorjaar-

 

Foto: H Tolboom

WITVLOKKIG

er dwarrelt sneeuw

op winterschone bomen

naakt wacht de vroege lente

onder een vernuftig sprei

innig pluizig omarmt

het wit het onbeschutte

een gloed van liefde twinkelt

koddig op vogelveertjes

rondborstige klanken

treffen de stilte

hoop wikkelt zich om

uitlopende twijgen

smetteloos

alles zo wonderbaar

nu niets dan zwijgen…

© Hilly Nicolay

14 februari 2016

Foto H Tolboom

EEN DICHTER VRAAGT MIJ...

zou het kunnen…

of is het toch een illusie

ik bedoel, zo vol gevoel

schrijven naar een doel

misschien is het één

van de talloze dromen

teveel denken aan

zoek ik naar iets

wat niet kan

of zelfs mag bestaan

wil ik te graag geloven

dat woorden

zich weten te ontplooien

gedachten kunnen stillen

is het iets onmogelijks vragen

dat ik mijn schrijfsels

vol overgave

de wereld in wil dragen…

© Hilly Nicolay

18 januari 2016

Foto: H Tolboom