hoe
ervaar ik nu dat stille
in het
kwetsbare brons
het druppelt
melancholie
laat zich
als een glasbel
in wat woorden
pakken
spat
uiteen op schriele takken
het gezwam
rond stammen
en op het
oude bankje
ontnemen
me voor even
mijn mengelmoes
van zorgen
ik weet
me te herpakken
want ik
zie hoe de vogel
op de
bodem voedsel zoekt
voor de
dag van morgen
© Hilly
Nicolay
14
november 2016
 |
| Foto: H Tolboom |
Dat heb je mooi uitgevogeld Hilly, leuk hoe een vogel je weet te inspireren en motiveren.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Coby, leuke reactie.
BeantwoordenVerwijderener is altijd wel weer het voedsel van de nieuwe dag om naar uit te kijken ... mooie woordjes
BeantwoordenVerwijderenMicheline, ja zo is het ook, dankjewel.
Verwijderenmooi!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Els.
VerwijderenWat mooi geschreven weer Hilly.Even de stilte en d kwetsbaarheid voelen .De natuur is zo mooi en als we het echt willen zien kan het ons veel kracht geven .En weer zo'n mooie foto erbij maakt het compleet .
BeantwoordenVerwijderenLieve groet Elisabet
Wat fijn dat jij dat ook zo ervaart Elisabeth.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Hilly
Als dichter en (ras)vogelaar, kan ik dit mooie gedicht zeer waarderen. het gezwam rond stammen - knap gevonden. Ik wordt er vrolijk van ;-)
BeantwoordenVerwijderenTino,
VerwijderenJa, in jouw gedichten spreekt de liefde voor vogels, fijn dat je dit gedicht van mij kunt waarderen.
Groet,
Hilly
Wat kan jij het toch altijd mooi verwoorden. Ik vind jou poëzie altijd heel erg mooi. En ik lees je dan ook graag. Het gezwam rond stammen klonk zo erg mooi en wat nog klopt ook. Nu ga ik eens uitvogelen hoe mijn nieuwe wasmachine werkt want het is elektronisch en iets wat ik niet bent gewend.
BeantwoordenVerwijderen