zee
hoe je
speelt
met mijn zintuigen
dromen tot
leven wekt
toefjes
balsem
vleiend
schikt op
mijn
moegestreden hoofd
vurigheid
van de horizon
als een
rode blos legt
op mijn matte
wangen
meeuwen
rond laat vleugelen
ze mijn
fantasie laat dragen
mijn oprecht
verlangen
zee
hoe je
speelt
het water
laat tieren
schelpen
reikt aan een kind
het
tegendraadse leven
laat
varen, zodat het
een
juiste koers vindt
© Hilly
Nicolay
5
september 2016
 |
| Foto: H Tolboom |
Goed onder woorden gebracht ,want is net of ik het zelf zo meemaak...
BeantwoordenVerwijderenDit is fijn om te lezen, dankjewel.
VerwijderenGroetjes,
Hilly
Zo ontzettend mooi Hilly
BeantwoordenVerwijderenDe zee - en vooral een rustig strand - roept emoties op die je hier goed weet te verwoorden.
Ik ben een zeevrouw die spijtig genoeg op de verkeerde plek werd geboren. Wat zou ik graag dichtbij zee wonen in plaats van zo'n 200 km ervan af. Telkens ik weer even aan zee ben (helaas veel te weinig) voelt het als thuiskomen
Micheline,
VerwijderenJa, de zee geeft rust, verkwikt.
Dankjewel.
Lieve groet,
Hilly
Alle zintuigen openen zich bij het lezen van dit schitterende sfeergedicht. Ik stond even naast jou en zag, hoorde, rook, voelde en proefde de zee. Dankjewel!
BeantwoordenVerwijderenCoby,
VerwijderenWat een fijne reactie, blij dat je de sfeer kon proeven.
Groetjes,
Hilly
Wat prachtig geschreven Hilly hoe de zee rust brengt.Een mooie omgeving om even zorgen en verdrietige gevoelens los te laten en even weg te dromen.Ik zou willen dat ik dicht bij de zee kon wonen maar helaas !
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes Elisabeth
Elisabeth, dankjewel.
BeantwoordenVerwijderenDe zee zo wondermooi.
Lieve groet,
Hilly