hoor ik
wel thuis
op de grenzeloze
akker
die ik mezelf
toedicht
is mijn
blik, mijn aard
wel zo
gerijpt om te oogsten
van het vers gezaaide koren…
of
zingt de straffe
wind
een ander
riedeltje voor mij
ben ik
ongevoelig geworden
voor de wijze
vinger
en wast
de regen nu
mijn stijfkoppige
oren…
© Hilly
Nicolay
14
oktober 2016
* Een
dagboeknotitie
 |
| Foto: H Tolboom |
Neen hoor je bent niet ongevoelig geworden ... met jouw woordjes hier steeds weer zal dat nooit gebeuren
BeantwoordenVerwijderenMicheline, dankjewel voor jouw mooie woorden.
VerwijderenGroetjes,
Hilly
Grappig, deze gedachtegang. Vooral de laatste regels. Ja, iets om over na te denken;)
BeantwoordenVerwijderenCoby, een mens denkt wat af:-)
VerwijderenFijn dat je er weer was.
Groetjes,
Hilly
je hoort wel degelijk thuis, in de woordenwonderwereld!
BeantwoordenVerwijderenFijn om te lezen!
VerwijderenDankjewel voor de reactie.
Groet,
Hilly
Iemand die zulke mooie gedichten schrijft is zeker niet ongevoelig .Soms moeten we weleens bewust wat afstand nemen van dingen of zelfs mensen uit zelfbescherming .Zelf kon ik een echte stijfkop zijn en deed vooral mezelf veel verdriet daarmee ,nu ik ouder word ben ik veel milder geworden gelukkig.
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes Elisabeth
Elisabeth, dankjewel voor het aandachtig lezen!
VerwijderenAfstand, ja soms kan het niet anders.
Lieve groet,
Hilly