niets is
echt zeker
het leven
kan soms tornen
rafelig
wordt de zelfkant
een
wirwar van draden
steken worden
vastgehecht
als een te
strakke lijn
maar och,
toch verkeer
ik vaak in
soepelheid
lijkt het
alsof ik ben
omhuld
met zijde
dan spin
ik garen
daarmee verstel
ik
elke
scheur die me belet
mezelf te
zijn…
© Hilly
Nicolay
14
december 2017
 |
| Foto: H Tolboom |
fraaie introspectie, hilly, met sterke beelden!
BeantwoordenVerwijderenJa, gedachten, gevoelens onder de loep...
VerwijderenDankjewel voor de reactie.
Wat een prachtig beeld schets je hier weer. Zo mooi, dat optimistische slot, met een glimlach gelezen.
BeantwoordenVerwijderenCoby, fijn dat je kwam lezen.
VerwijderenGelukkig is er die glimlach.
Lieve groet,
Hilly
scheuren zijn er om te dichten, en jezelf zijn hilly het mooiste wat er is,
BeantwoordenVerwijderenprachtige combi van woord en beeld.
❤
Scheuren kunnen gedicht worden Dien.
VerwijderenFijn dat je kwam lezen.
x Hilly
'dan spin ik garen
BeantwoordenVerwijderendaarmee verstel ik
elke scheur die me belet
mezelf te zijn…'
Mooi verwoord Hilly!
Marja,
VerwijderenIk blijf spinnen en dichten.
Blij met jouw reactie.
Groet,
Hilly
Ohh wat prachtig geschreven Hilly.Soms vertoont ons leven barsten scheuren en kapotte naden .Het kost heel veel tijd om dat te herstellen .Spinnen met zijde om te alles weer te dichten is zo vaak mogelijk als je het wil zien en wil proberen .
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes Elisabeth
Elisabeth,
VerwijderenWat een mooie reactie, ik ben er blij mee.
Lieve groetjes,
Hilly
Zo mooi ... en dan die laatste zin
BeantwoordenVerwijderenSpin nog maar heel veel Hilly je mooiste zinnen ...ik lees ze graag
Micheline,
VerwijderenDankjewel voor de leve reactie.
Ik blijf spinnen...
Groetjes,
Hilly