waren het zomaar woorden
die ik uit sympathie schreefwas het een dwaling
van mijn eenvoud
niets meer dan de gedachte
van een gelijkgestemdheid
was het de schreeuw
van een eenzelvige pauw
die in zijn pracht van veren
enkel regen naar me riep
ik maak me geen illusie
de juiste toon te treffen zeg me,
raak ik de sterrenglans kwijt
in een pijnlijk beseffen..© Hilly Nicolay
11 maart 2012
 |
| Foto Hilly Nicolay |
mmm hoe herkenbaar hilly, in je beseffen bekruipt je...
BeantwoordenVerwijderensterk vers, pff dank jewel!
gr en een fijn weekend alvast!
Fijn Neballat jouw reactie en dat je mijn blog bezocht.
BeantwoordenVerwijderenDankje!
Een lentegroet,
Hilly
zal ik voor jou heel zachtjes een sterrenglans regenen
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Micheline, doet goed.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Hilly