6 maart 2012

ZONNELICHT Gastgedicht van switi lobi

Met een knipoog naar Hilly


zonnelicht

sterk en standvastig
lopen brede passen
langs
bermen vol geluk

het leven plukt
en ziet de glans

in struikelstenen
op de weg

keien rollen, vallen stuk
op zachte hartsmomenten

tussen grassen en
wat struikgewassen
zwemt de zon

haar eigen spiegeldbeeld
verklaart

wat

niemand nog
verklaren kon



© switi lobi
5 maart 2012

Dank voor dit mooie gedicht Anja!

Foto  Hilly Nicolay


Geen opmerkingen:

Een reactie posten