ik schrijf ze vanuit mijn dichtershart
vaak komen ze uit de diepte
gelijk de nerven, geponst
in een bloem of bomenblad
woorden,
van een opgewekte dromer
soms weemoedig op zoek
naar nog net dát streepje licht
in een voorbijgaande zomer
woorden,
ontstaan langs het bramenpad
waar een witte dwarrelvlinder
in zwoelheid, en nectarminnend
geen weet van sapvlekjes op haar wiekjes had
woorden,
als de dauw, een deken van mist
rond de laatste zwaluw
die door ingebeelde warmte
de komst van de herfst heeft gemist
woorden,
aanrakend, gevoelig dichtbij
soms onvindbaar ver
kleurend naar soberheid
gedachten, ik laat ze vrij
© Hilly Nicolay
27 september 2010 |
| Foto Hilly Nicolay (De Prinsentuin Groningen) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten