enkel de bladeren ritselen
vol is de maan
de dichter is opgestaan
waarom nog
in woeligheid wachten
zijn hand wrijft langs het gezicht
hij plukt woorden uit zijn gedachten
strijkt een zwaluwstokje
een kaars brengt hem licht
hij schrijft en schrijft
zijn rijke poëtische klanken
niets blijft meer verborgen
de morgen verdrijft de nacht
op een eikenhouten tafel
prijkt een dichtenpracht
* Gedichtendag 2011 *
© Hilly Nicolay
27 januari 2011
