vertroosting van de wind
naar de reddende geur
van de bruisende branding
om weer te zijn
als het ongekunstelde kind
dat karrensporen
volgt
het
vertrouwde in het zandvan de jutter die in de harde kern
een zachtheid blootlegt
in het strelen van schatten
zijn vondst op het strand
*
blijvend
vorsen bij de zee
waar beelden
ontwaken terugkeer naar toen, de prille liefde
de gloed onder het hemeldak
die het parelmoeren binnenste
van de schelp wist te raken
© Hilly
Nicolay
2 juli 2013 |
|
Het
schilderij "Pearl" is
van de
kunstenares Lies Goemans.
|
Een pareltje, dit gedicht dat heerlijke herinneringen oproept en de zee beeldend dichtbij brengt.
BeantwoordenVerwijderenZomerse groet van Coby
Mooi compliment Coby.
VerwijderenIk ben er blij mee.
Hartelijke groet,
Hilly
ik (en jij ook blijkt:):)) kan er niet over uit hoe de zee kan troosten... en eenzaam maken!!
BeantwoordenVerwijderenJa, de zee kan troosten, eenzaam maken en verdrietig. Het verlangen naar de zee blijft, evenals het schrijven erover.
VerwijderenDankjewel.
Groet,
Hilly