in de avonduren
wanneer de vuurbal
zijn glans tekent
op het zomerdak
de mus
ontmoeten
die
onstuimig kwelend haar kleintjes bewaakt
waar de moederwarmte
mijn eigen broosheid raakt
rustend op mijn stiltebankje
onder de bejaarde eik
zo gestadig en vertrouwd
bedenk ik de hoop
draag ik gedachteliefdes
dwalen,
verdwalen
misschien
een momentklinkklaar
beseffen, het mens zijn
even zó voelbaar
Hilly Nicolay
16 juni 2013
 |
| Foto Jan Nicolay |
oeff wat een heerlijk verdwalen afdalen in jouw woorden Hilly:):)
BeantwoordenVerwijdereneen lekker gezapig tempo zit er in! chapeau!!
Pastuiven,
VerwijderenFijn dat je even kon verdwalen en afdalen in mijn woorden:))
Fijn jouw bezoek hier op mijn blog!
Groetjes,
Hilly
Ik zit ook graag in het park om te genieten van de stilte maar ook om het gezang te horen van vogels die mij dan ook laten dwalen in land van stilte.
BeantwoordenVerwijderenDat hebben we gemeen Tine! Leuk jouw reactie.
Verwijderen