de kuststrook lijkt verdwenen
als opgegaan in een nevel
het twistend bootje
in een eenzame cirkel
vaart zo ver van een thuis
meeuwen schreeuwen
vechten zich een plaats
in het bestaan
jij roept naar een haven
het vuurtorenlicht
je zoekt een baken, een zicht
waar zijn toch de liedjes
de golvende woorden
van je geschreven dromen…
- wat ik je wil zeggen,
er is eb en vloed
dag en nacht
de ongekende kracht -
...bij een verdriet...
© Hilly Nicolay
17 juli 2013
 |
| Eigen foto |
s c h i t t e r e n d verdriet en de zee, wat is er mooier?? toch?:)
BeantwoordenVerwijderenheerlijk werk!
De zee kan ook zo troosten.
VerwijderenDankjewel voor de reactie, ik ben er blij mee.
Hartelijke groet,
Hilly