van de ijskristallen
op de wuivende takken
van de bekoorlijke
gestalte
de wandel
van mijn liefin het feeërieke landschap
het wijsje van de wind
melodietje in het vroege uur
wanneer de velden nog dromen
plots wakkergeschud
door het kraa-kraa-kraa
van zwarte
vleugeljassen in slingerende takkenbomen
warmhartig
volg ik de koude pluisjes
het groeien van de witte sprei
afgestorven bloemen
kenschetsen een vergeten kleur
hoe zal ik het verwoorden
mijn winterschilderij
© Hilly Nicolay
20 januari 2013
 |
| Foto Hilly Nicolay |
waarom he jij dit geschreven en niet ik?
BeantwoordenVerwijderenwarmhartig
volg ik de koude pluisjes
het groeien van de witte sprei
afgestorven bloemen
kenschetsen een vergeten kleur
hoe zal ik het verwoorden
mijn winterschilderij
gewoon schitterend!!
erg genoten van dit vers!!
gr
Pastuiven,
BeantwoordenVerwijderenOmdat jezelf andere prachtige woorden schrijft, waarvan ik dan denk: Jeetje, WAT MOOI!
Fijn dat je langs kwam en mijn gedicht las.
Warme wintergroet,
Hilly