een spel van akkoorden
zo het samen zingen
in luisterrijke woorden
een vlammende kaars
het ontstoken lichtde boodschap
in een bekorend gedicht
was het
de toegestoken hand
een onvervalste glimlachhet geweven lint van samenzijn
bijna aan het einde van de dag
was het dat
wat me liet weten
Hij was er wel
enkel ik was Hem vergeten
© Hilly Nicolay
30 november 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten