jij die zoveel liefde gaf
nog steeds ben ik dwalend
op zoek naar jouw graf
stilletjes huil ik tranen
als van beginnende dauwin de zilverglans ontmoet
ik de ogen van jou
ik zie zelfs liefdesrozen
in een donker bosals een blinkende ster
op het groene mos
eens bloeide jij net zo
waar ben je tochmijn lieve Soeliko
een nachtegaal op een takje
begint haar mooiste lied te zingen
alsof hij zeggen wil, ze is overal
altijd zal ze jou omringen
met een hart verscheurt
van helse pijnvraag ik: “waarom,
wanneer zal ik weer bij je zijn?”
© Hilly Nicolay
16 februari 2008* Zoektocht van een man naar het graf van zijn geliefde *
 |
| Foto Hilly Nicolay |
Vooral wat je schreef in de laatste strofe vraag ik mij dit nog vaak af. Ik lees graag je gedichten want ze geven mij ook troost daarbij. L.g, Tine
BeantwoordenVerwijderenDit is zo'n aangrijpend liedje, daar moest ik een gedicht over maken.
VerwijderenDankjewel en liefs.