zo stil
enkel de wind
zachtjes maar
de wind
is er altijd
draait rond en rond
wuift door
het rietdraait rond en rond
wiegt een lied
op meeuwenvleugels
in het verheven blauw
o, als ik
iets kon wensen
dan werd ik het kind
kind van de
winddan werd ik het kind
en ik wist wel
ja, ik wist wel
waar ik waaien zou…
© Hilly
Nicolay
15
december 2013
*
dagboeknotitie
een echt windenkind... mooi Hilly, erg mooi!
BeantwoordenVerwijderenheerlijk schilder je hier een lichte bries!:)
Wat fijn dat je er weer was om te lezen en dankjewel voor de mooie reactie.
VerwijderenMooie week vol inspiratie!
Groetjes,
Hilly
was ik het kind van de wind ik vloog doorheen de witte wolken watten huisjes en zwaaide even een knuffeltje naar hen die ik zo mis
BeantwoordenVerwijderenJa, Micheline, kan ik me voorstellen. Kon het maar.
VerwijderenDank voor de fijne reactie, ik ben er blij mee.
Groetjes,
Hilly
Prachtig Hilly, ik heb even met je meegedroomd en liet me zweven op de regels van je kind van de wind - gedicht.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet van Coby.
Coby,
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je even mee droomde en zweefde op de regels.
Ik ben blij met jouw reactie.
Hartelijke groet,
Hilly
Een prachtig gedicht met mooie titel. Ik moest gelijk aan het lied van Bruce Cockburn: Child Of The Wind uit 2009 denken. Fijn dat ik ook mee mocht met deze wind reis.
BeantwoordenVerwijderenDat ga ik eens opzoeken Tine dat lied.
VerwijderenFijn dat je mee wilt reizen.
Groetjes,
Hilly