21 april 2013

ALS VOGELLIJNEN

ik roep de vogels mijn lief
vol nijver en egard
zoeken ze een heem in de gaard
 
welluidend, of verwonderlijk stil
vertoeven ze er vol appetijt
toch zo broos, in kwetsbaarheid
 
zoals ook wij mijn lief
twisten met de tegenwind
tuimelen, rondgaan in het labyrint
 
als de nacht het donker legt
over de takken van de linden
zal de uil er zijn plaats vinden
 
waar hij met zijn wendbare kop
gespitst en muisstil kan turen
in spaarzame, waardevolle uren
 
zoals ook wij mijn lief
twisten met de kostbare tijd
die in rap tempo voorbij glijdt
  
Hilly Nicolay
21 april 2013

Foto H Tolboom

 

 

8 opmerkingen:

  1. Mooi gedicht, mooie foto. Het past helemaal in deze tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuk dat je mijn blog bezocht, dankjewel voor de reactie.

      Groetjes,
      Hilly

      Verwijderen
  2. hoofse vergangkelijkheid haast, mooi hoor Hilly!!

    erg graag gelezen en tot me genomen:)

    groets en geniet deze week

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooie reactie, ik ben er blij mee.

    Dankjewel voor jouw bezoekje hier op mijn blog.

    Lentegroet,
    Hilly

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat gaaf zeg!! Je eerste bundel!!! GEFELICITEERD !!!

    JELOU

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. JELOU,

      Ja, ik ben erg verheugd.
      Dankjewel voor de felicitatie, leuk zeg!

      Een lentegroet,
      Hilly

      Verwijderen
  5. Ha Hilly,

    Zo mooi als jij het hier verhaalt zou mij haast van de vogels doen houden...:)
    mooi hoor!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ha Pastuiven,

    Vogels zijn om van te houden!:)Maar ik weet....:))))

    Ik ben blij met jouw reactie, dankjewel!

    Een zonnegroet,
    Hilly

    BeantwoordenVerwijderen