berust in een verlatenheid
herfst brengt me heimwee
een stille weemoed
terwijl de wind
toch zo vol van leven
over de aarde raast
menig blaadje omhoog blaast
en ik zie hoe een kind
dansend haar weg vindt
zich verbaast over de vruchten
die de bomen verlaten
hoe
handjes graaien, pakken
verstoppen
in jaszakken
vol
bewondering
wijst het
kind omhoognaar de ganzenstreep
die er voor mij zo in gewoonte vloog
*
een
moment zo kostbaar
waar
blijf ik met mijn vragen..
© Hilly
Nicolay
21
oktober 2012
ah mag je je lang blijven verwonderen hilly...:-) en blijven vragen, ook al krijg je niet altijd antwoord...
BeantwoordenVerwijderenmooi vers! erg graag gelezen:-)
gr enrico
geniet de herfst!!
Enrico,
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je kwam lezen, mooie reactie!
Ja, ik geniet de herfst, met de zomerherinnering in mijn bol :)
Herfstgroet,
Hilly