datgene wat je juist niet zei
mens van de achterste rij
de
voorgrond was je zo vreemd
maar, op
de juiste tijdsprak je in een ongekende wijsheid
nooit miskennend
met respect kon jij je mening geven
herkennende de waarde van het leven
mijn
mooiste witte vlinder
bracht ik
naar de grijze steenin de stilte, zo heel alleen
© Hilly
Nicolay
15 maart
2009 |
| Foto Hilly Nicolay |
fraai stuk hilly, iets ouder werk al maar heel doorleeft, sober indringend verwoord van deze mens! knap
BeantwoordenVerwijderengr
Dag lommerte,
VerwijderenJa, dichtwoorden van toen en nu, ze lopen door elkaar.
Stille mensen weten vaak zoveel te zeggen..
Fijn je langskomen op mijn blog.
Groetjes,
Hilly