zo boven de akker
een kievit roept er
door het ruisen
in een geliefde stilte
zo wonderbaar
wat is dit mooi
dit is ook het leven
naast mijn ik zijn
een zoekend mensbewegend in de drukte
vol intense blijheid, tranen,
rustende kiezelsteentjes
soms maagvullend zwaar
© Hilly Nicolay
10 juni 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten