onverwachts die stilte
diep in mij
geen eindeloos
getouwtrek meer
niet meer draaien
woorden verfraaien
weken van heimwee
buigen naar rust
ik land op voeten
van mogen, niet moeten
© Hilly Nicolay
26 februari 2017
 |
| Foto: H Tolboom |
Wat mooi weer geschreven Hilly..Het is mooi om het moment te vinden in jezelf om dingen te laten komen zo ze zijn ,zonder een eindeloos gevecht .
BeantwoordenVerwijderenLieve groet Elisabeth
Elisabeth,
VerwijderenFijn dat je kwam lezen en hoe mooi jouw reactie, dankjewel.
Lieve groet,
Hilly
schrijven in rustmodem. gedachtengedichten laten zinken en ze terwijl nog koesteren. des dichters lot, hilly, soms...
BeantwoordenVerwijderenDichters...niet zonder schrijven kunnen, maar soms moet het...
VerwijderenDankjewel voor jouw reactie en dat je kwam lezen.
Wat een schitterend gedicht Hilly, ja die drang van binnen als je iets voelt borrelen, die zal vast blijven maar nee, het moet gelukkig niet, het mag! Heerlijk toch?
BeantwoordenVerwijderenCoby,
VerwijderenDat is het zeker, fijne reactie, dankjewel.
Groetjes,
Hilly
Soms doet het goed van even woordjes te laten zijn wat ze zijn
BeantwoordenVerwijderenIk had dat ook even toen mijn schoonvader stierf
Micheline,
VerwijderenWoorden zullen blijven evenals de herinneringen aan jouw schoonvader.
Fijn dat je kwam lezen.
Liefs,
Hilly
twijfel - het getrouwtrek - is vaak een onruststoker.
BeantwoordenVerwijderenEnfin nu de katjes weer in bloei staan, is er geen plaats voor twijfel ze zijn mooi net zoals dit gedicht.
Tino,
BeantwoordenVerwijderenDat is zeker een onruststoker, maar we bloeien op met de lente.
Fijn dat je kwam lezen.