wis niet
alle sporen
laat de
toekomst open
één warme
stap maar
naar
voren lopen
ijs kan
smelten
dat, wat
is bevroren
wat wil
je zien
wat wil
je horen?
het is de
onmacht
die soms regeert
niet
ieder kan geven
wat de ander
begeerd
het leven
is werkelijkheid
vaak even
wegdromen
dichterbij
het feit
kan ik
niet komen
© Hilly
Nicolay
15
december 2015
 |
| Foto H Tolboom |
Prachtig Hilly! Heb weer van je gedicht genoten.
BeantwoordenVerwijderen(Kijk nog even naar het woordje begeerd, volgens mij moet de laatste letter een t zijn in dit geval.)
Hartelijke groet van Coby
Coby,
VerwijderenFijn dat je genoten hebt van het gedicht.
(Je hebt gelijk het is begeert, ik had het er eerst ook een t staan, maar twijfelde)
Hartelijke groet,
Hilly
Wat prachtig geschreven Hilly.Ik heb zelf sporen gewist ooit waar ik veel spijt van heb gehad en soms zijn dingen niet meer terug te draaien . Nu denk ik veel meer na en geef mezelf de tijd om alles te overdenken .
BeantwoordenVerwijderenLieve groet Elisabeth
Elisabeth,
VerwijderenDankjewel voor deze fijne reactie.
Lieve groet,
Hilly
Heel mooi ... De sporen zijn een deeltje van je zijn horen bij je leven
BeantwoordenVerwijderenMicheline,
VerwijderenZo is het, wat je wist komt niet meer terug.
Dankjewel voor de reactie.
Lieve groet,
Hilly
Wat een prachtig schrijven over het leven. Woorden die mij ook weer raken. Ik ga Stapje voor stapje de toekomst in met een droom waarvan ik hoop dat deze eens zal ontwaken.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop het met je mee Tine.
VerwijderenFijn dat je kwam lezen.
Groet,
Hilly