rustig kunnen slapen
waar je moet waken
over tere
kindervoetjes
die nog
willen dansen tussen dauwglansen
in een
rougemorgen
zonder
twistzonder zorgen
- niets lijkt hetzelfde
toch keert alles terug
zoals in vervlogen jaren -
er blijft
het verte staren
de
zoektocht in een onrustige nacht
waarin je
aan
het
kindje dachtdat nog wil springen
wil
dromen
in de
serene wereldvan kleurige tekeningen
© Hilly Nicolay
16 mei 2013
wrange werkelijkheid die pijn doet, overal en constant...
BeantwoordenVerwijderenfraai geschreven vers Hilly!!
Dankjewel voor de reactie.
BeantwoordenVerwijderenFijn jouw bezoek aan mijn blog.
Zonnegroet,
Hilly