van die stralende zon
dat ik toch na alles
weer opnieuw begon
Wie ben
ik dat ik zomaar
warm word
van een medemensvan lieve woorden
een oprecht geuite wens
Wie ben ik dat ik ontroerd
ben van een gedicht een refrein
van dat piepkleine vogeltje
dat even in mijn tuin wilde zijn
Wie ben
ik dat ik toch zo
die drang
naar het leven voelblijf streven naar mijn
uiteindelijke nog verre weg doel
Wie ben ik dat ik altijd toch
maar dromen blijf dromen
Ik ben gewoon een mens die hoopt
met vallen en opstaan er toch te komen…
© Hilly
Nicolay
3 januari
2008
de weg, juist door vallen en opstaan naar de kim vol met zon...
BeantwoordenVerwijderendas leven, toch?
mooi!!
Soms struikel ik, val ik hard.
BeantwoordenVerwijderenMaar inderdaad is er toch iets goeds.
Iets wat me weer oplaad...
Fijn dat je het mooi vindt.
Warme groet,
Hilly