Lyrisch en bondig
slingeren de woorden
over het witte vlak
Als het regent, als het stormt
mijn geest beelden schept
om luwte roept
de vogels schuw in oude
bomen schuilen
Als het huilen van de wind
de vlam doet flikkeren
en ik mijn wonden lik
Plastisch of koddig
verknip ik verloren eindjes
in een reeks verhalen
wil ik jouw lied vertalen
naar een dieper begrip
van leven en dood
met brood dat de vogels voedt
als het weer blijft druilen
en de bloemen meesmuilen
onder grijze lucht
Als ik mijn zinnen strik
dan wil ik
dichterlijk ademen
over lief en leed
hoe jij jouw gulden regel smeedt
en net als ik hoop
dat het lot zó verzoening
schenkt
© Irmlinda de Vries
 |
| Foto Hilly Nicolay |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten