rond de volle maan
las ik mijn dichtverzen 
schrijfletters uit mijn
diepe innerlijke lagen
in ogenblikken van
verstaan
zag ik dezelfde vragen
het muurbloempje 
bloeide nog wat verder
open
de wereld stond een beetje
stil
waar benen doorlopend trilden
het ingetogen middelpunt 
in een bijna schuchtere nacht
heeft links en rechts
wat lichtvoetigheid
gebracht
* Dagboeknotitie  uit 2014 *
© Hilly Nicolay
30 juni 2016

