hoe spoken een netvlies bestormen
beelden schetsen, onzichtbaar
zo zichtbaar dichtbij
grijze onverklaarbare tijden
laten de mens lijden
hoofdzaak is er niet meer bij
voeten wankelen door de dagen
handen die verlorenheid dragen
de duim, de vingers gekromd
een mond die wil spreken
in een herhaling
tot stilte verstomd
gedachten van een vader
gedachten van een kind
hoe bloeiend
blakend was eens de akker
schreef er de zwaluw zomertijd
beelden schetsen, onzichtbaar
zo zichtbaar dichtbij
grijze onverklaarbare tijden
laten de mens lijden
hoofdzaak is er niet meer bij
voeten wankelen door de dagen
handen die verlorenheid dragen
de duim, de vingers gekromd
een mond die wil spreken
in een herhaling
tot stilte verstomd
gedachten van een vader
gedachten van een kind
hoe bloeiend
blakend was eens de akker
schreef er de zwaluw zomertijd
ik smeek in een vraag, een verlangen
maak het eenzame hart wakker
vol van kracht en dragelijkheid
© Hilly Nicolay
27 december 2010 |
| Foto: Hilly Nicolay |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten