30 september 2017

IN OGENSCHOUW

                                                                                     Foto: H Tolboom
zo laat het licht nog
een avondzonnestraal

de wind op de vlucht
na een dag van wanorde

het lijkt alsof een kranige eik
een buiging naar de aarde maakt

‘zo, deze storm heeft mijn
waardigheid niet geraakt’
 -
 ik ontrafel doordacht
mijn eigen onstuimigheid

in deze verademing lijkt
het leven transparant

och, hoe onschendbaar
hoe vurig is de wilskracht…

hoe groot is mijn invloed
op het leven dat me nog wacht…

 © Hilly Nicolay
30 september 2017

11 september 2017

WENS

och, kon ik spelen
spelen op een klarinet

het hardhout warm
rustend in mijn hand
mijn adem trillend
zangerig langs het riet

och, kon ik spelen
spelen op een klarinet

gelijk een goudvink
zijn toonverhoging
aan het einde van
een liedje zet

och, kon ik spelen
spelen op een klarinet

ik kan enkel klanken
laten dansen uit mijn pen
versregels hoog en laag
dagelijks op schrift gezet
-
maar och, kon ik spelen
spelen op een klarinet…
  
© Hilly Nicolay

* Uit mijn nieuwe bundel:


Foto cover: H Tolboom