23 november 2014

DE EIK IS MIJN VOORBEELD

vandaag, ja, vandaag
zal ik de herfst loven
ik heb hem steeds
voor mij uitgeschoven

de kwetsbare vogels
schrijf ik in mijn dagverhaal
laat ze triomferen
met opgetogen veren

en ik deel
wat rode appels
vol zoete korrels en kaneel
niets is mij teveel

vandaag, ja, vandaag
stel ik mezelf de vragen

over de intentie van het leven
antwoorden blijven zweven
blijven als de bladeren
ergens liggen, hangen

de eik is mijn voorbeeld
hij weet de zon te pakken
draagt op zijn schriele takken
de warmte die heelt

© Hilly Nicolay
23 november 2014


eigen foto

12 november 2014

HET LUKT EVEN NIET

ik zie het water golven
het maanlicht verlicht
een schilderij van troost
bij het verdriet

ik zou iets kunnen
willen schrijven
maar, het lukt even niet

misschien later

ik kan geen zinnen
verzinnen, woorden
die er nog niet zijn

-

thans
kraait weer de haan
begroet deze morgen

de aarde houdt
haar mooiheid niet verborgen
ze zal blijven bestaan

net als de missende pijn
die niet over zal gaan

*Voor mijn vader*

© Hilly Nicolay
12 november 2014

Eigen foto