8 september 2014

VERLIEZEN

alles sterft
ja, ik weet het wel
de vogel, een bloem
het hart, een mens

mag ik missen…
mag ik huilen…

als kraaien in
zwarte verenjassen
een herfstschreeuw brengen
steeds, steeds dichterbij

mag ik missen…
mag ik huilen…

om toen, toen
die warme dag
dat de koude wind
een huid kwam schuren

en het verliezen
rond het stille sprei
in de laatste uren
zo duidelijk aanwezig was

laat me missen…
laat me huilen…

alles sterft
ja, ik weet het wel
dat spel zal ik
altijd verliezen…

© Hilly Nicolay
8 september 2014

* Voorgedragen bij de herdenkingsbijeenkomst 
   in het verzorgingshuis op 23 oktober 1014