28 maart 2012

ZEG ME..

waren het zomaar woorden
die ik uit sympathie schreef
 
was het een dwaling
van mijn eenvoud
 
niets meer dan de gedachte
van een gelijkgestemdheid
 
was het de schreeuw
van een eenzelvige pauw
 
die in zijn pracht van veren
enkel regen naar me riep

ik maak me geen illusie
de juiste toon te treffen

zeg me,

raak ik de sterrenglans kwijt
in een pijnlijk beseffen..
 
© Hilly Nicolay
11 maart 2012

Foto  Hilly Nicolay


27 maart 2012

REGENBUI

soms lief ik de regen
volg haar druppels
die ze plengt in een
ongestoorde melancholie

 
zo zou ik willen huilen
om het stille verborgene
de nooit geschreven woorden
van een afscheidsmelodie
 
geen paraplu die zal beschermen
trappelend in elke plas
tot mijn tranen drogen
en ik de regenboog weer zie
  
© Hilly Nicolay
12 juli 2009

Foto  Hilly Nicolay

HIJ LAAT ME NOG NIET LOS

er waren klanken van de piano
de stemmen van het koor
een overdenking
het gedicht dat ik las

er was een voelen
van Zijn aanwezige liefde
die rakende snaar
dat, wat ik bijna vergeten was
 
Hij laat me nog niet los

ik ken immers de toewijding
Zijn lijden en verlatenheid
de tranen van de moeder
om de doodstrijd van haar kind
 
Hij geeft me Pasen
nieuwheid, het lentegeluk
fris groene kruinen
waar ik de zingende merel vind
 
Hij laat me nog niet los

© Hilly Nicolay
25 maart 2012

* n.a.v. een open deur dienst
waarin ik een gedicht voordroeg

Foto  Hilly Nicolay
  

23 maart 2012

EENS SCHREEF JE

eens schreef je rozen
op gouden linten
door kant geweven
liet je liefde zweven

in vloeiende inkt
ving je de doornen
plengde stiltetranen
langs grijze hemelbanen

kleurde de blaadjes
in eenzaamheid flets
tot oplevend helder rood
naar gelang het leven je bood
 
spiegelend in de zon
schreef je de harde nerven
zacht tot blaadjes van fluweel
elk gedicht een kroontjesjuweel

© Hilly Nicolay
26 april 2009
Foto  Hilly Nicolay


GEBROKEN VLEUGEL

er rust in het gestorven riet
een vogel met een gebroken vleugel
uitgezongen voor de wereld
die haar zonder gêne achterliet
 
wat blijft er over van haar verenpracht
als zij moet vechten tegen de winterse kou
toch voelt ze, dat ergens achter lenteramen
het zomerkind op een melodietje wacht
 
© Hilly Nicolay
24 februari 2009
 
Foto H Tolboom

21 maart 2012

ZONDAGSKLANKEN

de zon is niet verdwenen
ze rijmt zich in het dichtershart
in klanken, woorden
van een opgeslagen lente

de bloeiende dagen van weleer
nemen immers geen keer
een vogel zingt zondagstonen
naar het raamkozijn
 
hoe mooi kan toch het lied
de kamer binnendringen
brengt passie, tot het schrijven
van een eigen poëtische wijs
 
en zie een klein glimpje
kleurt goud in het wolkengrijs

*opgedragen aan Neballat

© Hilly Nicolay
18 maart 2012

Foto  Hilly Nicolay

19 maart 2012

ONDER DE DIEPE LAGEN

ik kan maar niet vergeten
hoe ik toen je naam uitsprak
betoverend als de nacht

en mijn overvloed aan liefde
in elke letter uit mijn tikkend hart
naar de sterren aan de hemel dacht
en ik bedenk nog eens de gekte

van mijn bloesemroze wangen
de verliefdheid op mijn gezicht
hoe ik zweefvogels nodigde

één voor één
ze liet landen in menig gedicht

en nu,

na zoveel verleden
bewaar ik alle goeds in het gemoed
veilig onder mijn witte huid

hoor, een verre pauw roept regen
verstild staar ik in de schemer                              
hoor voetstappen, een vertrouwd geluid

“Kom” zeg je “Het linnen wacht,
laten we dromen onder de sprei”
en jouw blik maakt mijn stramheid week

strijkt elke gehate rimpel onzichtbaar
ik schud mijn spieren los en ik leg
mijn botten in het maanlicht op de bleek

* Geschreven voor de
Willem Wilmink Dichtwedstrijd 2012

© Hilly Nicolay
2 maart 2012


MUZISCH ONTMOETEN

een treffen in muziek
de schoonheid van klanken
in de dierbare kunst
van een gelezen gedicht

het willen horen
proberen te vangen
hetgeen het leven biedt
de tastbaarheid, het verlangen

te zijn als het bloemenhart
de contouren van de blaadjes
in het kleurige schetsje
opgetekend door een mond

belevend een toonzetting
ruisend als vogelvleugels
plooiend, open, dicht
dat wat ik herken

de knipoog naar vriendschap
zo emotievol in het verliezen
breekbaar als een licht op de bleek
hetgeen ikzelf soms ook ben

*
n.a.v. een zondagmiddag vol poëzie, muziek
en zang rond de dichter Willem Wilmink
op 18 maart 2012

© Hilly Nicolay
19 maart 2012

Foto   Hilly Nicolay


14 maart 2012

IK HEB DE WINTER BEGRAVEN

ik heb de winter begraven
spade voor spade
heb ik haar toegedekt

en op de oude, koude laag
zal de iris in warmte bloeien
blauw als een lentelucht

waarin de vogel weer
haar vleugels strekt en wiegt
vliegt naar een stek

de vertrouwde plek
waar ontluikende knopjes
zich vormen tot een bladerdek

door de verste verte
beieren vertrouwde klokken
de klanken van een nieuwe wijs

muizenissen zweven
losjes mee over het veld
maken een verre reis
© Hilly Nicolay
27 februari 2011

Foto  Hilly Nicolay

12 maart 2012

ZOEKEN EN VINDEN

eens vind je wat je zoekt
in verborgen hoeken
de muren zullen spreken
waar ze nu nog zwijgen

antwoorden zullen zich
als een ketting aaneen rijgen

en je zal weten
voelen wat het leven biedt
en juist ook weer niet
je kan dansen uur naar uur

vol zelfvertrouwen
brandt het ontstoken vuur

de weerspiegeling
waarin je jezelf zult zien
zal er een zijn van
rotsvast klimmen naar boven

bouwend op een fundament
van mensen die in jou geloven

© Hilly Nicolay
7 september 2008
Foto  Hilly Nicolay




11 maart 2012

JA TOCH..

ik weet het nog, hoe uw hand
de goudvissen in de vijver bracht
het tere vogeltje verzorgde
een warm nest gaf voor de nacht

hoe uw ogen lente lachten
zo kostelijk konden dromen
bij de kleinste ontluikende knoppen
van de welige vruchtbomen

ja toch

ik weet het nog, dat u de paarse velden
de zilverstammen van de berk aanbad
het veen, de oevers rond de poel
op uw netvlies geschreven had

en u genoot van de dauw
de spinnenwebben op het gras
ik zie nog uw handen strelen
over de wilde bloemen, het zomergewas

Voor pa


(naar aanleiding van de opname
in het verzorgingshuis)

© Hilly Nicolay
16 maart 2011
Foto  Hilly Nicolay
 

8 maart 2012

IN HET HART GEPLANT

blijven gaan
naar het onbekende
nog onbereisde land

op blote voeten
de aarde groeten
in het mulle zand

het water vinden
de stralende schelpen
ze laten rusten op een hand

zo bemoedigend
tekent een vuurbal
een blosje langs de einderrand

als op vleugels van liefde
wordt ver dichtbij gedragen
tot een vergeten afstand

de zee van woorden
duizend herinneringen
ze zijn in het hart geplant

© Hilly Nicolay
2 maart 2012

Foto  Hilly Nicolay

7 maart 2012

VOICE OF THE VIOLIN

wat in gedachten verzonken
luisterend naar de muziek
voel ik, hoe in trillingen
van de strijkstok op de snaren
de stem van de viool
melancholisch of frivool
een sprei van innige klanken
kan leggen over het publiek

het zijn de handen
vol passie gedreven
die het timbre
in het hart laten komen
gelijk in vogelbomen
tonen zich zetten tussen ’t groen
ja, zo brengt de meester zelf
zijn muziekstuk tot leven
 
© Hilly Nicolay
22 februari 2012

Foto  Hilly Nicolay

6 maart 2012

IK WAAG HET WEER

ik zie hoe de winter
haar rust als in een prent
aan de aarde wil opdragen

hoe elk sprankje licht
fonkelend uit de verte
de mens kan behagen

bevroren bladeren
ritselen in kwetsbaarheid
een verfijnde wijs

ijsbloemen tekenen
zich als een glasschilderijtje
flatteren het stemmige grijs

de merel trippelt
tal van sporenpootjes
op de sneeuwlagen

*
en ik, ik waag het weer
om in deze stilte
naar de lente te vragen

© Hilly Nicolay
4 december 2010

Foto   Hilly Nicolay



ZONNELICHT Gastgedicht van switi lobi

Met een knipoog naar Hilly


zonnelicht

sterk en standvastig
lopen brede passen
langs
bermen vol geluk

het leven plukt
en ziet de glans

in struikelstenen
op de weg

keien rollen, vallen stuk
op zachte hartsmomenten

tussen grassen en
wat struikgewassen
zwemt de zon

haar eigen spiegeldbeeld
verklaart

wat

niemand nog
verklaren kon



© switi lobi
5 maart 2012

Dank voor dit mooie gedicht Anja!

Foto  Hilly Nicolay


1 maart 2012

GITAAR (Gastgedichtje van Naomi)

een gitaar die staat daar
daar in de hoek
naast een boek
snaren hier snaren daar
snaren op de gitaar

liedje hier liedje daar
dat speel ik allemaal op mijn gitaar
ik speel een liedje
over een vergeet-mij-nietje
dat was mijn liedje

*geschreven door Naomi (9 jaar)
  1 maart 2012*
  
Dankjewel Naomi voor dit mooie gedichtje!   
       
Foto   Hilly Nicolay

DELENDE SCHELPEN

ik zou mijn schelpen
met je willen delen
die ik ooit vond aan zee

parelmoeren steentjes
gevist uit het water
rond het stille wad

als kleine troostgolfjes
voor het verdriet
dat leeft rond je hart

glanzende gelukjes
die ik ooit vond aan zee
zomaar delen met z’n twee
 
© Hilly Nicolay
20 januari 2009

IK DROOM JE..

ik droom je
langs de spiegeling
van het heldere water

in de blink
het terugkaatsend
tintelend zonnelicht
 
ervaar je beeltenis
in het sluimerige
bewegende wolkendek
 
rond de kleurschakering
ontmoet ik de signatuur
van je milde gezicht

ik droom je
want ik vind jou zo lief, zo lief…

© Hilly Nicolay
14 september 2008

Foto   Hilly Nicolay