20 augustus 2015

ONTBEREN

waarom
moet ik plots denken
aan zwarte kooltjes
een oranje wortelneus
het alpinopetje
op de markante kop
van een sneeuwpop

waarom
denk ik juist nu
aan het geveegde paadje
gele klompen bij de deur
de appelen op zolder
resten winter ze dwalen
in herinneringsverhalen

waarom
juist die serene gedachte
nu zo dichtbij…
waren er in de winter juist
onze hoogtij gezinsdagen…
kinderen, pa en ma
rond het smyrna

waarom
heb ik het beeld
van houtje-touwtje jasjes
met zorg gebreide dasjes
naast elkaar op de kapstok
die warme eenheid
raak ik die kwijt…

waarom
schuift de zomereuforie
zich naar de achtergrond…
iemand heeft de deur gesloten
van het behouden huis
het plekje dat me zo kon bekoren
heeft wat van zijn glans verloren

© Hilly Nicolay
15 augustus 2015

*Bij het thema ‘Het behouden huis’
Eigen foto




HEMELVUUR

Zij las, hij las
woorden
symbolen van schaduw
transparant en licht
geprezen sterren
door elk gedicht

zij heeft, hij heeft
een verleden
zij leeft, hij leeft
zoekt snaren, uit zich
als een instrument
in toekomstdromen

een begroeting
ontmoeting
liet iets vertrouwds
een bron
een herkenning 
tot leven komen

© Hilly Nicolay
17 augustus 2015

*dichtersavond rond het kampvuur
  in Dwingeloo

 
Eigen foto

14 augustus 2015

OPGEWEKT

o, hemelse nacht
wonderbare lichtjespracht
kon ik je aanraken

even maar
jouw schijnsel vangen
in de palm van mijn hand

o, deze kroning
vredelievende engelenwoning
mocht ik monter schijnen

in volheid kleuren
tussen het betrokken grijs
op mijn levensreis

mag ik, kan ik
zo stel ik mezelf de vraag
want, ik wil het zo graag

© Hilly Nicolay
30 juli 2015

* voor de dichter Sunset
  vrij bij het gedicht: "dan mag ik, kan ik, wil ik heel graag”

Foto H Tolboom