18 september 2011

IK HOUD VAN DIT VENNENLAND

mysterieuze spinnenwebben
hangen over de heidegrond
goudkleurende berkenbladeren
fladderen in het rond
ik houd van dit vennenland
met zijn nog verlaten laatste bloemenrand
dopjesgras staat verscholen
in een verlaten stukje moeras
waar ooit de turf voor handen was
machtig stukje water met een zilverglans
de eenden maken er hun rondedans
dit beeld dat ik met ogen pluk
is er één van onmetelijk geluk

* Als een herinnering
   aan opa en oma *

© Hilly Nicolay
1 januari 2008


Geen opmerkingen:

Een reactie posten