de goudvissen in de vijver bracht
het tere vogeltje verzorgde
een warm nest gaf voor de nacht
hoe uw ogen lente lachten
zo kostelijk konden dromen
bij de kleinste ontluikende knoppen
van de welige vruchtbomen
ja toch
ik weet het nog, dat u de paarse velden
de zilverstammen van de berk aanbad
het veen, de oevers rond de poel
op uw netvlies geschreven had
en u genoot van de dauw
de spinnenwebben op het gras
ik zie nog uw handen strelen
over de wilde bloemen, het zomergewas
mens van de natuur
dit alles moet je nu ontberen
de achteruitgang in het brein
het is niet meer te keren
(Pa)
© Hilly Nicolay
16 maart 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten