27 oktober 2013

OCH VREDELIEF...

op knoestige takken zingt
de nachtzwaluw zijn lied
een soldatenhart huilt zachte
tonen van verdriet
 
zwart kleuren de wolken
deze sterrenloze nacht
ver van zijn geboorteland
houdt hij in het stille de wacht
 
herinneringen die hem in
zijn binnenste kwijnen
voelen als speldenprikkende
droeve ingeslopen pijnen
 
och vredelief…
hij kan maar niet vergeten
zouden zij aan de andere kant
van de aarde dat wel weten…
 
© Hilly Nicolay
Gedicht uit 2008

 

2 opmerkingen:

  1. ik weet wel zeker van niet...ik ben pasifist maar zie de noodzaak soms wel in...

    misschien zo:

    houdt hij in stilte de wacht

    ?:)

    groets en geniet!:)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In de stille omgeving...:)

      Een ouder gedicht, maar weet nog goed wanner ik het schreef...

      Fijn dat je ook hier een reactie schreef!

      Kleurige herfstgroet,
      Hilly

      Verwijderen