levend in een wereld
soms zo volslagen onbekend
vage gezichten, vergeten verzonken in een isolement
aansluitende eenzaamheid
vullend is de stilte door de dagenalles nog wel willen, maar niet kunnen
moedig proberen het lot te dragen
zittend in dezelfde stoel
turend door het vensterglasnaar een nietszeggend uitzicht
verlangend naar wat eens was
© Hilly Nicolay
2 september 2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten