26 februari 2017

OPBLOEIEN


onverwachts die stilte
diep in mij

geen eindeloos
getouwtrek meer

niet meer draaien
woorden verfraaien

weken van heimwee
buigen naar rust

ik land op voeten
van mogen, niet moeten


© Hilly Nicolay
26 februari 2017

Foto: H Tolboom

10 opmerkingen:

  1. Wat mooi weer geschreven Hilly..Het is mooi om het moment te vinden in jezelf om dingen te laten komen zo ze zijn ,zonder een eindeloos gevecht .
    Lieve groet Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Elisabeth,

      Fijn dat je kwam lezen en hoe mooi jouw reactie, dankjewel.

      Lieve groet,
      Hilly

      Verwijderen
  2. schrijven in rustmodem. gedachtengedichten laten zinken en ze terwijl nog koesteren. des dichters lot, hilly, soms...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dichters...niet zonder schrijven kunnen, maar soms moet het...

      Dankjewel voor jouw reactie en dat je kwam lezen.

      Verwijderen
  3. Wat een schitterend gedicht Hilly, ja die drang van binnen als je iets voelt borrelen, die zal vast blijven maar nee, het moet gelukkig niet, het mag! Heerlijk toch?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Coby,

      Dat is het zeker, fijne reactie, dankjewel.

      Groetjes,
      Hilly

      Verwijderen
  4. Soms doet het goed van even woordjes te laten zijn wat ze zijn
    Ik had dat ook even toen mijn schoonvader stierf

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Micheline,

      Woorden zullen blijven evenals de herinneringen aan jouw schoonvader.

      Fijn dat je kwam lezen.

      Liefs,
      Hilly

      Verwijderen
  5. twijfel - het getrouwtrek - is vaak een onruststoker.
    Enfin nu de katjes weer in bloei staan, is er geen plaats voor twijfel ze zijn mooi net zoals dit gedicht.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Tino,

    Dat is zeker een onruststoker, maar we bloeien op met de lente.

    Fijn dat je kwam lezen.

    BeantwoordenVerwijderen