20 augustus 2015

ONTBEREN

waarom
moet ik plots denken
aan zwarte kooltjes
een oranje wortelneus
het alpinopetje
op de markante kop
van een sneeuwpop

waarom
denk ik juist nu
aan het geveegde paadje
gele klompen bij de deur
de appelen op zolder
resten winter ze dwalen
in herinneringsverhalen

waarom
juist die serene gedachte
nu zo dichtbij…
waren er in de winter juist
onze hoogtij gezinsdagen…
kinderen, pa en ma
rond het smyrna

waarom
heb ik het beeld
van houtje-touwtje jasjes
met zorg gebreide dasjes
naast elkaar op de kapstok
die warme eenheid
raak ik die kwijt…

waarom
schuift de zomereuforie
zich naar de achtergrond…
iemand heeft de deur gesloten
van het behouden huis
het plekje dat me zo kon bekoren
heeft wat van zijn glans verloren

© Hilly Nicolay
15 augustus 2015

*Bij het thema ‘Het behouden huis’
Eigen foto




10 opmerkingen:

  1. *Zucht*, Hilly, en een knuffel...
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat mooi geschreven Hilly .Herinneringen doen ons soms zo terug verlangen naar de mooie tijden van toen .En de herinneringen houden de deur altijd op een kiertje open denk ik dan .Een heel mooie foto.
    Lieve groetjes Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Elisabeth,

      Wat een mooie reactie schrijf je, dankjewel.

      Lieve groetjes,
      Hilly

      Verwijderen
  3. Je hebt me meegenomen naar mijn kindertijd door jouw gedicht.
    Een vleug melancholie en heimwee komen door je woorden boven.
    Mooi!!!

    Vriendelijke groet van Coby

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn dat ik jouw even mee mocht nemen Coby.

      Dank voor de mooie reactie.

      Vriendelijke groet,
      Hilly

      Verwijderen
  4. Waarom Hilly .... Wie zal het zeggen. Soms komen herinneringen plots heel dichtbij alsof ze waren opgeborgen in het schuifje vn het goed gevoel je het misschien zonder er bij stil te staan even aanraakte waardoor het in je zielenkamertje zich knusjes nestelt op dat ene bankje vlak bij jou

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Soms komen herinneringen dichtbij, soms raak je dingen kwijt die je graag wilt behouden...

      Mooie reactie, dankjewel.

      Lieve groet,
      Hilly

      Verwijderen
  5. Geuren, kleine fragmentjes van gesprekken, een aanraking - allemaal aanleidingen om je schatkamertje in je hoofd te openen en terug te glijden naar dierbare herinneringen die je doen verlangen naar de eenvoud van vroeger ... tenminste zo gaat het bij mij vaak ;-)
    Als ik van Wim Sonneveld - het dorp hoor bijvoorbeeld, kan ik spontaan in huilen uitbarsten of me koesteren in de liefde van veel te vroeg verloren lieve mensen. Geen idee waarom - maar die dingen gaan zo spontaan.
    Prachtige tekst weer Hilly - dank je wel voor het even teug brengen naar 'vroeger" X

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een mooie reactie José, zo is het inderdaad.
    Je raakt mensen kwijt, alles wordt anders dan.

    Fijn dat je er was, dankjewel

    x Hilly

    BeantwoordenVerwijderen