18 juni 2014

OCH, ZIE MIJ HIER STAREN

hoe diep mijn zucht
langs het vensterraam
morgenzorgen mengen
zich in de schrale lucht

een spoor van zand
leidt naar de hof
een vertrouwde zetel
nodigt als een open hand

och, zie mij hier staren
de verte heeft geen weet
van dat…
hetgeen ik wil bewaren

ik kerf het in de nerven
van een vallend blad
zo is het vastgelegd
de aarde zal het erven

© Hilly Nicolay
17 juni 2014

* Voor een dichter *


14 opmerkingen:

  1. Alweer kippenvel bij het lezen van jouw gedicht. Je weet de lezer te raken Hilly, prachtig!

    Warme groet van Coby.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Coby,

    Altijd fijn dat je komt lezen op mijn blog.
    Dank voor de reactie.

    Hartelijke groet,
    Hilly

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Reacties
    1. Lies,

      Fijn dat je kwam lezen.
      Doet goed dat je het mooi vindt!

      Lieve groet,
      Hilly

      Verwijderen
  4. Wat prachtig geschreven weer
    Lieve groet Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Elisabeth,

      Dankjewel, ik ben blij met jouw reactie.

      Lieve groet,
      Hilly

      Verwijderen
  5. s c h i t t e r e n d ! !
    werkelijk wat een heerlijk vers Hilly !!
    chapeau ende chapeau!!
    pff

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wel een hele mooie reactie!
      Ik ben er blij mee.

      Fijn dat je kwam lezen, zeer gewaardeerd.

      Hilly

      Verwijderen
  6. Ja, echt prachtig, Hilly!
    Warme groet,
    Marleen

    En ik ben blij dat ik eindelijk op je blog geraakt ben : )

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Marleen,

      Wat leuk jouw reactie hier te lezen.
      Fijn dat het gelukt is.

      Je bent altijd welkom hier op mijn blog.

      Hartelijke groet,
      Hilly

      Verwijderen
  7. Reacties
    1. Micheline,

      Fijn dat je kwam lezen en jouw reactie doet goed.

      Groetjes,
      Hilly

      Verwijderen
  8. Een pareltje Hilly. Met een aantal rake metaforen.Knap.

    BeantwoordenVerwijderen