8 december 2013

DICHTER DAN...

hij veert op die nacht
het zijn weer de dromen
hij kent ze als zijn broekzak
och, waren ze te schrijven…


de ochtend, de uren
een merel kraakt een tak
bladgoud ritselt
o, laat nog even die stilte blijven


vruchten smaken zoet
op brosse beschuiten
thee dampt geurig warm
ademwolkjes tekenen het glas
 
hij veert op, schuchter nog
zijn hand glijdt naar de pen
hij wil gedachtes draperen
dat wat ook eens was…
-
de middag, de tijd
een merel kraakt een tak
de dichter blijft schrijven
o, laat nog even die stilte blijven

(aan een dichter)

© Hilly Nicolay
8 december 2013

Foto H Tolboom

6 opmerkingen:

  1. soms zou je willen dat de stilte stilte blijft ... het kriebelt zo in je zinnen en je weet van geen ophouden

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo is het Micheline.

      Dankjewel voor je lezen en de reactie.

      Groetjes,
      Hilly

      Verwijderen
  2. Reacties
    1. Ha, jij kent de dichter:) Hij blijft schrijven, zeker te weten!!

      Dankjewel voor de reactie.

      Een dichtersgroet,
      Hilly



      Verwijderen
  3. Hoe een mooie ode aan een dichter die zo dichterbij je woorden kwam. Woorden die verzen laat leven. Dat heb jij weer met je woorden gegeven. LG van mij.

    BeantwoordenVerwijderen