het is alsof ik de snaren
stilletjes hoor huilen
tranen zich in elke trilling
rond het hout verschuilen
mijn emoties zweven mee
breken met de klanken open
bevrijden dat wat ongemerkt
naar binnen was geslopen
een kamer vol gevoelens
ik zit er middenin
tot aan de laatste noot
lief ik het lied van de violin
* Bij het muziekstuk: “Grandpa’s Violin” ...
© Hilly Nicolay
24 mei 2013![]() |
Foto H Tolboom |